REISVERHALEN

Hoogtepunten:

• Het eiland Suomenlinna voor de kust van Helsinki

• Tallinn: wat een heerlijk middeleeuws stadje. Wandelen op de oude stadsmuur, het uitzicht vanop St Olaf’s church toren, en als verrassing de Patarei buiten het centrum

• Gauja National Park, en dan vooral de dirt roads en plekjes aan de riviertjes

• Onze “cruise” van Riga naar Tallinn, met bingo spelen aan boord en aankomst te midden van de honderden eilandjes van de Stockholm Archipelago

• Heel authentiek en voor enkele euro’s eten in Litouwen

• Fietsen langs het water in Stockholm

 

 

​​

9 juni:naar Schiphol airport hotel

10 juni:vlucht naar Helsinki – op pad in Helsinki

11 juni:Helsinki – ferry naar Tallinn

12 juni:een hele dag Tallinn

13 juni:Tallinn – Lahemaa National Park – Viljandi – Parnu

14 juni:Parnu – Gauja National Park – Karli

15 juni:Karli – naar Litouwen – Hill of Crosses – Riga

16 juni:verkenning Riga – vertrek met de ferry

17 juni:ferry aankomst in Stockholm – op pad in Stockholm

18 juni:verdere verkenning Stockholm – terugvlucht naar Amsterdam

 

Reisgidsen van de Baltische staten had ik al een tijdje thuis in de kast liggen... het werd hoog tijd om eens werk te maken van een trip naar deze kant Europa! Ik wist echter niet zo zeker of deze streek afwisselend genoeg was voor een trip, maar toen kwam het leuke idee om er een soort cruise van te maken door de andere kant van het water toe te voegen. En zo kwam een origineel rondje tot stand, grotendeels bestaande uit een combinatie van 4 citytrips met daarbij 3 dagen “roadtrip”, en natuurlijk een korte en een lange ferry tocht.

 

 

10 juni – VLUCHT NAAR HELSINKI– wandelen en fietsen door Helsinki en met de boot naar Suomenlinna

 

Op zaterdag avond trokken we alvast naar Schiphol, vanwaar we deze keer zouden vertrekken. Na een lekker maaltje in de Truckstop in Meer reden we naar NH Amsterdam Schiphol Airport. Daar inchecken ging niet zo maar: eerst stonden we bij het verkeerde hotel (tja... het novotel, ik dacht dat dat hetzelfde was) en daarna ging het traag bij de incheckbalie. Onze auto kreeg ook een weekje verlof op de parking daar.... Tegen 10u waren we dan op onze kamer met mooie badkamer, voor een toch nogal korte nachtrust..... 6 uurtjes later ging de wekker al weer.... De shuttlebus van 5u bracht ons naar Schiphol, waar om 7u onze KLM vlucht vertrok, op naar Helsinki. Dat gebeurde in zo’n klein schattig vliegtuigje waar je 2 aan 2 zit – wij zaten op rij 23 en dat was meteen de laatste rij. De stewardessen waren supervriendelijk. En op het einde ook een beetje in paniek, want er was een passagier die ademnood kreeg. Wij vonden het een beetje aanstellerij en het veroorzaakte de nodige vertraging na de landing. Na 2 uur vliegen, wat wachten en 1 uur tijdverschil zetten we voor de eerste keer voet op Finse bodem. We hadden vanuit de lucht al gezien dat de cliches over dit land klopten: veel groen en veel meren. De stad zelf hadden we nog niet gezien vanuit de lucht want die ligt toch nog wel een eindje rijden van de luchthaven. Die rit deden we in een sjieke taxi die op de luchthaven met zo’n bordje met onze naam op, ons stond op te wachten.

 

Daar waren we dan in Helsinki, en om 11uur werden we netjes afgezet bij het eerste hotel van de reis: Hotel Indigo Helsinki-Boulevard. We konden onze bagage (1 grote koffer en handbagage) hier meteen achter laten en trokken de stad in. Wat ons als eerste opviel: amai wat was het rustig op straat. Doods eigenlijk! Bijna geen verkeer, alles gesloten, weinig voetgangers,... OK het was natuurlijk zondag maar op zo’n mooie zomerdag (want we hadden het getroffen met heerlijk lente-zomer weer) verwacht je toch veel drukte en gezelligheid. Niet in Helsinki dus! Dat hadden we de receptionist van het hotel ook al tegen iemand anders horen uitleggen. Tja, des te beter konden wij geocachen natuurlijk. Onze eerste Finse geocache lag dan ook al hoekje om op ons te wachten. In het parkje bij Vanha Kikkopuisto, een van de vele kerkjes die Helsinki rijk is. Die kerken zijn wel niet enorm knap vonden we, vrij eenvoudig wat natuurlijk ook wat heeft. We vervolgden onze wandeling door het centrum, langs kerkjes, boulevards, ... Een mooie brede boulevard was de Esplandin Puisto, heel breed met veel groen, bloemen en monumenten. We kwamen ook een mini betoging tegen, die was wal lachwekkend (bijna meer politie dan het kleine groepje demonstranten). We dwaalden af en toe een zijstraatje in op zoek naar iets leuks voor de lunch maar dat was niet zo simpel. Zo kwamen we uit bij het water – Helsinki heeft een prachtige ligging aan de grillige Finse kust. Er was een marktje aan de gang maar wij dwaalden weer een zijstraatje in, deze keer naar het city museum, daar lag namelijk een geocache in. Het museum was ook weer zo typisch Scandinavisch ingericht, heel grappig dat dat hier zo typisch is.

 

Achter dit stratenblokje lag een groot (en heel kaal/dor) plein; met de opgaande trappen naar de bekende kerk Tuomiokirkko, heel groot en wit en van bovenop de trappen had je wel een goed zicht op de stad. Na een huizenblokje rond de kerk, kwamen we weer aan de waterkant uit, hier was het al weer wat pittoresker, en via een brug met slotjes kwamen we op het eilandje Katajanokka waar we langs de Kanavaranta een terrasje deden voor de lunch (het restaurantje draaide rond “eieren”). Duur dat dat was! Bergop ging het naar de tweede bekende kerk van Helsinki, Uspenskin Kathedraal – die is van rode baksteen maar het mooiste zijn de ui-vormige torentjes, zoals in Rusland, en natuurlijk het feit dat ze boven op een bergje ligt. Het uitzicht was dus weer mooi! Ook de binnenkant was de moeite: orthodox, overdadig, veel goud!

 

Het ging weer heuvelafwaarts richting haven, en in de buurt van het “bad” (zwembad) gingen we snel aan boord (kaartjes kopen ging vlot) van de ferry naar Suomenlinna. Die zat bomvol maar de korte vaart was toch bijzonder leuk. Suomenlinna is eigenlijk een serie van eilandjes verbonden met bruggen en het is een en al fort. Bijzonder tof om te ontdekken! Eerst iets kopen ter verfrissing in de supermarkt en daarna startte de verkenning. We hebben zowat het hele eilandencomplex afgewandeld. Langs mooie vervallen bakstenen gebouwen, bergop (heel pittoresk) langs een vuurtoren/kerk, langs het toymuseum, de voices of the death (interactief, heel indrukwekkend, met stemmen van ter dood veroordeelden uit eerste wereldoorlog), langs fort complexen met heel veel ondergrondse tunnels (spectaculair), een schattig limonadekraampje, prachtige baaitjes, kannonnen, de Kings gate, een duikboot, .. Echt een toppertje, zeker met die mooie weer, heerlijk langs het water. Het mooiste gedeelte vonden wij het Kustaanmiekka gedeelte. Overal zagen we van die typische (vinden wij toch) Scandinavische rotsen, ze deden me denken aan onze Zweden reis van enkele jaren terug. Vele gele bloempjes fleurden het eiland ook op. Op een plek hebben we hard gelopen omdat we zelfs aangevallen werden door nestelende meeuwen. Suomenlinna was voor ons zeker het hoogtepunt van ons Helsinki bezoek. De rest van de stad vonden we nogal grauw en tegenvallen maar dit eiland niet! We namen het ferrietje weer terug, waarbij we onderweg hele grote cruiseboten/ferry’s tegenkwamen.

 

Eenmaal weer op het “vaste land” was het tijd voor een heerlijke lange koffie pauze, op een terrasje bij Kauppatori. Na dit heerlijke relax moment was het weer tijd voor actie, en namen de city bikes, om de rest van de stad per gele fiets te verkennen, van geocache naar geocache. Niet altijd simpel want je zou het niet verwachten maar pffff er zijn een paar pittige hellingen in Helsinki! We trapten langs de Johanneksenkirkko, het Observatory Hill Park en het hele mooie grote park Kaivopuisto, (op het einde van het schiereiland dus we kwamen weer aan het water uit). Avondeten (niet zo makkelijk te vinden, overal was de specialiteit zalmsoep) deden we bij een Chinees restaurant en daarna op naar het hotel, om heel moe neer te vallen in de heerlijke bedden van ons super goede hotel! Het was uiteraard nog heel licht buiten, heel bedrieglijk.

 

 

11 juni – HELSINKI en FERRY naar TALLINN – Verder fietsend door Helsinki en dan de ferry naar het koddige Tallinn

 

Na een Scandinavisch ontbijt (dat prima in orde was) was het plan de stad verder te verkennen met de stadsfietsen. De belangrijkste toeristische plaatsen hadden we al gezien maar er lagen nog wel wat geocaches op ons te wachten. Eigenlijk, puur toeristisch gezien, was een halve dag Helsinki wel genoeg geweest trouwens. Maar toch, superblij er eens geweest te zijn. We gingen weer meteen naar onze city bikes standplaats, en amai het was weer een heel gesukkel om ze aan de praat te krijgen... (en er een te vinden die niet kapot is, je moet echt opletten) maar daar gingen we weer! Op deze maandag was dat trouwens heel wat minder relax, want het was nu wel heel wat drukker in de straten van Helsinki. We hebben een hele grote toer gemaakt! Eerst helemaal rondom het Katajanokka eiland waarbij we oa langs de ijsbreker vloot van Helsinki passeerden, dan langs de kade tot aan het mini eilandje Tervasaari met weer mooie uitzichten op de stad. Aan het water is het toch altijd fijn! We zagen grappige mangeltafels om zwemkleding te drogen. Vervolgens gingen we richting binnenstad (de hellingen deden ons weer flink afzien) tot aan de Rautatientron, het grote plein voor het station voor weer een terrasje, voor we ook in het station gingen voor een earthcache in het station (dat is allicht de bekendste geocache van Helsinki want hij ligt in de Burger King). Nadeel daarvan is dat je de fietsen moet uitchecken en weer inchecken wat altijd een uitdaging. Een ommetje bracht ons langs de Kajsaniemi, dat is de mooie botanische tuin van Helsinki (waar je niet in mag fietsen....) We staken de smalle zee arm hier over, en aten ergens lunch, bij een buffet maar amai, dit goed verstopte restaurantje (duidelijk heel populair bij de locals) was een toppertje! Daarna ging het steil bergop naar de Kallion Kirkke en met een weide boog gingen we naar de omgeving van het olympich stadion, met veel parken en bos. Nog altijd hellingen hier! Via het meer (zee) Toolonlahri ging het langs Temmppleliaunkion (kerk in de rotsen, veel toeristen hier maar niet ons ding) en woonwijken naar het eigenlijke centrum om na deze lange fietstocht onze fietsen weer in te leveren en ons Helsinki bezoek af te sluiten met een koffietje op een terrasje langs de Bulevardi, de wat sjiekere straat (met terrasjes!) vlakbij ons hotel.

 

We waren na twee dagen in het toch vrij grauwe Helsinki helemaal klaar voor een nieuwe plek, en een taxi bracht ons naar het dok waar onze ferry zou vertrekken! Er lag hier meer dan 1 ferry klaar, en het was een nogal moderne bedoening. We waren te vroeg om al te boarden maar na wat wachten konden we toch aan boord van de supergrote ferry van Tallink, genaamd de Megastar, klaar voor een overtocht van amper 2 uur naar Estland! We hadden een cabin geboekt, voor onze bagage en ook om wat te relaxen (en het was spotgoedkoop). Maar het was ook fijn om de boot te verkennen, die erg mooi en nieuw was! Al heel gauw kwam Tallinn, de hoofdstad van het mini landje Estland in zicht! We zagen vele boten (veel ferry’s hier!), en ook de torentjes van de oude stad. Een maal van de boot namen we meteen een taxi voor het korte ritje naar het hotel, dat net buiten de oude binnenstad lag: het hotel Hestia Hotel Ilmarine. Wel een mooie buitenkant in een vrij bijzondere wijk, een oude gepimpte industrie wijk. Van het hotel waren we wel minder onder de indruk. Langs wat oude pakhuizen (en schoorstenen) en wegenwerken liepen we via de prachtige oude stadspoort “Dikke Margareta” Tallinn binnen, we waren heel benieuwd! De binnenstad was echt prachtig, met kasseistraatjes, gekleurde vakhuizen,... Beetje zoals Brugge en Krakau. We wandelden oa al langs de bekende straten de Pik en Lai, en vonden na wat rondlopen een restaurantje waar we buiten op het terras aten. Tijdens ons etentje hoorden we allemaal dramatische geluiden... en wat bleek (na het eten snel gaan kijken, we waren benieuwd): in een zijstraat op een hele mooie binnenkoer werd een toneelspel in openlucht opgevoerd, iets middeleeuws. Het was maar een repetitie maar wel heel grappig en leuk om te zien!

 

We maakten nog een avondwandeling door het stadje, dat niet zo heel groot is, oa langs het stadsplein, de oude stadsmuur, de onderkant van de heuvel van de bovenstad, langs oude smalle steegjes (bvb de Katarina Kaiik, toch wel een van de schattigste), de andere stadspoort Virgu Gate,... erg tof! In zo’n oud stadje zijn vele leuke details, bvb de draken kop die uit het stadhuis steekt, een teckelbeeld, haken op de pakhuizen,... En heel veel kleur. In een bijzondere bar met (Deja Vue) met kussens en waterpijpen dronken we nog een coctail met een dessertje, als afsluiter van onze kennismaking met het mooie Tallinn!

 

12 juni – TALLINN– 27 km wandelen door het prachtige Tallinn

 

Om 7u ging de wekker en na een tegenvallend ontbijt gingen de wandelschoenen aan om verder te gaan met onze verkenning van Tallinn! We weer via de mooie stadspoort de stad binnen, maar gingen meteen door naar het gedeelte van de stad waar ik de drukte het meest vreesde: de Toompea heuvel (heel wat hoger dan het stadsgedeelte waar we de avond er voor waren) dus eerst een steile wandeling over kasseitjes naar de “hilltop citadel”. Eerst bekeken we de Alexander Nevsky Orthodox Cathedral, niet zo heel oud (19de eeuw) maar erg mooi met veel kleur en leuke orthodoxe uientorentjes. In het parkje vlakbij vele mooie bomen en een oude toren van het voormalige kasteel. Via de Kiek in de Kokk (weer zo’n stoere ronde toren) ging het naar beneden naar de oorlogsmonumenten, waar we in de beneden stad overvallen werden door een hevige regenbui. Snel schuilen dan maar, voor een koffie (een koffie maken duurt hier altijd lang, ze maken er een heel gedoe van!). Hier stond ook een mooie kerk in het groen.

 

Gezien de regen lieten we de oude binnenstad achter ons en begonnen aan een wandeling in de buitenwijken om via een ommetje terug naar de Loompea heuvel te wandelen (via bvb een grappige oude tank, hihi). Hier was het nu enorm druk, in Tallinn worden duidelijk vele busgroepen afgedropt, ik heb daar altijd veel medelijden mee dat die overal naar zo’n lange saaie uitleg moeten luisteren! Ik nam een kijkje in de mooie St Mary's Lutheran Cathedral, omdat ik graag in de toren wilde maar helaas, die was gesloten (grrrrrr). Geen nood, want de “gewone” uitzichten waren ook zeer de moeite: eerst de Patkull look out en daarna de Court Square lookout. Beide zitten zo wat weggestopt achter de kronkelende steegjes van de Loompea heuvel maar zeer de moeite (ondanks de vele toeristen): al die torentjes, steegjes, kleur,... beneden ons en wat verder ook zicht op de haven. Er is hier ook een best wel spectaculaire trap/pad in de rotsen die afdaalt naar de beneden stad. We gingen weer naar de beneden stad en aten in een bakkertje (druk daar!) Een volgende tractatie was de Lower Town Wall, Roel wachtte beneden terwijl ik de muur afwandelde en in een paar torens klom. Ik vond dat echt enorm leuk en authentiek (niet zeker hoeveel er aan gerestaureerd is maar het zag er prachtig uit, met die torentjes, dikke stenen en houten wandelbalken). Er zijn nog 26 van de 45 torens over en 1.9km van de 2.3 km town wall, best indrukwekkend! Ik vond Tallinn echt TOP!

 

Langs de mooie parken aan de buitenkant van de muur (weer prachtig) gingen we verder, om dan via een volgende gate in de muur weer in de stad zelf terecht te komen, voor een prachtig stuk waar je beneden aan de muur kon wandelen (en wat verder ook weer in een toren kon kruipen, want er was een winkel in). Zo kwamen we bij een hele mooie kerk, die ons de avond vooraf ook al opgevallen was: St Olfaf’s Church, uit de 13 de eeuw. 258 trappen! En 124 meter hoog. Indrukwekkend uitzicht!!! Ik vond dit echt magnifiek, nog meer dan op de heuvel zag je hier de stad en wijde omgeving/haven rondom en letterlijk onder je! Ook een mooi zicht op de Loompea heuvel en zijn vele knappe gebouwen... Ik genoot volop al was het uikijken want er was maar een smal paadje rondom buiten om alles te bekijken en het was er drummen. Wel een beetje eng, die hoogte! Brrrr! Beneden gekomen moest ik natuurlijk even bekomen op een terrasje.

 

De tocht ging voort, op vele plaatsen waren we al meer dan eens geweest maar dat kon zeker geen kwaad. De witte St Peter's and St Pauls catholic Cathedral vonden we erg sfeervol, met een klein fonteintje er voor. De kerk gaf toegang tot st Catherine's Cloister uit de 13 de eeuw, dat we helemaal voor ons alleen hebben, eigenlijk deels ruine maar het was enorm sfeervol. We gingen weer via de koddige Katarina Kaikk om weer bij de muur uit te komen. Ook hier een stuk dat je kon bezoeken, misschien nog toffer dan het eerdere stuk dat ik bezocht (leek ook hoger en was behoorlijk lang). Dit was het gedeelte bij de Hellemann tower en was ook weer uit de 13de eeuw. We genoten van een drankje bij de gele M (wat heel lang duurde... we dronken het op in het parkje bij de Virgu gate en zagen hoe de politie/medische dienst een vreemd figuur kwam ophalen) om de oude stad nu te verlaten via de Rotermann quarter te lopen, een moderne hippe wijk. Zo kwamen we uit vlakbij de ferry haven waar we nog een grappig orthodox kerkje vonden. We gingen ook weer naar de ferry terminal, voor een cache natuurlijk en volgden de dokken en de loop van het water, naar een dijk gemaakt van grote rotsblokken, goed weggestopt. Hier zagen we de ferry/cruiseschepen komen aanvaren! Vlakbij ons hotel aan een ander klein dok deden we weer een grappig terrasje bij een soort fastfoodtentje om verder af te zakken langs het water en via een oude ferry terminal (van de catemaran service die vroeger bestond) – naar de Kalamaja wijk. Wat een verrassing weer! We vonden hier een heel unieke lost place: een heel groot gebouw, met veel prikkeldraad en wachttorens, heel indrukwekkend : de Patarei, voormalig fort en KVG gevangenis, de cellen zijn nog zeer zichtbaar en de geschiedenis voelbaar... In het havendok hierachter (Sea Plane Harbour) vonden we dan weer allerlei oorlogsschepen aan, met uitleg, en je kon er soms ook op. Wat bleef Tallinn ons verrassen!!! Na een wandeling langs de boten en door het park, gingen we terug langs mooie oude huizen naar de binnenstad. Tijd om te eten (wat we deden in een kelder) en voor een laatste wandeling om van Talllinn te genieten.... Na 27 km wandelen kwamen we om 10u ’s avonds terug in ons hotel. Wat een prachtige verrassende dag hadden we gehad!

 

13 juni – RONDRIT ESTLAND via LAHEMAA NP, VILJANDI, naar Parnu – de natuur van Estland ontdekken!

 

Omdat we wel meer wilden dan enkel steden en de Baltische staten ook gekend staan voor hun mooie natuur, had ik voor 3 dagen een auto gehuurd. Een taxi bracht ons naar de luchthaven van Tallinn, waar we heel vriendelijk geholpen werden in het Hertz kantoortje. En we waren blij verrast toen we onze auto zagen: een bordaux Volkswagen SUV waar we heel tevreden mee waren! Wel flink gesukkeld met de GPS want onze Tom Tom kende de Baltische staten niet. We konden op weg, de kust noordoostwaarts volgend. Onze eerste stop was de , een klein wit heel oud kerkje. Wat verder een mysterieuze stop en iets dat ik altijd heel fascinerend vind: de (graf site) Hier werden in de jaren ’80 bij de aanleg van de autostrade een soort ronde graven uit de Bronstijd gevonden (8ste -7de eeuw BC). Er zijn er meer dan 30, die daarna “verlegd” werden. De site is wel heel erg onderkomen en het museum was dicht maar ik vond het zeker de moeite waard. Het grappige was hier ook de manier om de autostrade over te steken: gewoon “over” de autostrade lopen (wel eerst via een soort van sluis). Een korte rit verder wachtte de volgende mooie plek: de . Enorm verrassend in dit vlakke land, maar deze waterval valt een behoorlijk eind naar beneden, in een soort van mooie kloof/canyon waar het water breed uitwaaierde. Beneden aan de waterval bij de mooie met mos begroeide rotswand was het prachtig. Topplekje!

 

We reden een eindje verder naar ! Dat was het hoofddoel van de dag en ik was erg benieuwd. Het gaat hier om een heel groot kustgebied, met veel inhammen en baaien, maar ook veel bosgebieden en zelfs veengebieden. Onze eerste wandeling was in zo’n veengebied: Virgu Bog. Het was een hele fijne wandeling, een stukje door het bos en daarna over een smal knuppelpaadje van houten lange balken door het grote veengebied. We zagen veel zonnedauw onderweg, en prachtige meertjes. Zo in het zonnetje was het zeer fijn wandelen. Onze wandeling ging tot de uitkijktoren (waar ook een groep vervelende busgroep Aziaten was, die waren vanuit de andere wandeling hier naar toe gewandeld, een heel verschil met de rust tijdens de rest van de wandeling). Vanop de uitkijktoren had ik een goed overzicht op het veen. Een volgende wandeling was bij Virve in de buurt, aan de kust. We wandelden naar een verlaten dok, dat was een verlaten marine basis (heel mysterieus), voor een oude geocache. We gingen verder op het schiereiland (en zagen onderweg nog een beestje, iets hermelijn achtig), langs baaien met veel zwerfkeien, tot de weg doodliep in Viinistu, waar we bij een kunstmuseum (dat we uiteraard niet bezochten) een restaurant met groot terras in het zonnetje vonden, ideaal voor een (sjieke) uitgebreide lunch die weer prima smaakte!

 

Op naar een ander schiereiland, dat was Kasmu, waar we een wandeling maakten, langs het bos, de kust en vooral: de zanderige uitlopers van het schiereiland vol zwerfkeien. Het stonk hier enorm (rotten zeewier? Vogelpoep?) maar was er wel enorm mooi met vele en zeer grote zwerfkeien. Voor die zwerfkeien is Lahemaa beroemd. Veel vogels hier, oa zaagbekken met donzige kuikens. Tijd voor een lange rit nu, we hadden niet heel Lahemaa gezien natuurlijk maar toch al een goede indruk gekregen. Op de kleine wegen in Estland ging het wel bijzonder traag vooruit dus het was echt wel een flinke rit maar we konden het vlakke en zeer groene typische Estse landschap nu wel goed bekijken. Opvallend onderweg de talrijke ooievaars en ooievaarnesten. En ook zagen we waarschuwingsborden voor “moose” maar helaas zijn we die niet tegengekomen. Onderweg deden we boodschappen in een lokaal supermarktje.

 

In de vroege avond arriveerden we in het , een enorm charmant stadje! We wandelden over leuke pleintjes, een mooie kerk, in een soort park met oude huizen, een hele diepe, groene, droge slotgracht, naar een kasteel ruine hoog op een heuvel met zicht op het rivierdal. Spectaculair plekje en zeer sfeervol. We moesten nog een uurtje rijden dus we gingen voort, zonder verdere stops, naar onze overnachtingsplaats . Eten deden we toen we er bijna waren, in een American style diner, super tof vond ik dat. We checkten in in ons hotel, een heel groot en super ouderwets hotel . Vonden we eigenlijk een tegenvaller. Er hoort ook een spa bij maar daar hebben we geen gebruik van gemaakt. Onze laatste van drie nachten in Estland! Maar voor we gingen slapen maakten we eerst nog een avondwandeling in Parnu. Parnu is een kuststadje maar ook een bekend kuuroord. Wel een beetje een communitische stijl kuuroord maar er was wel vanalles te zien. We wandelden eerst door een lost place industrieel stukje en dan door de “kuurwijk” met een aantal mooie jugendstiel gebouwen en mooie parken (veel groene lanen hier), om via het park met mooi verlichte fontein en de oude stadspoort terug naar het hotel te wandelen.

 

14 juni – NAAR LETLAND, GAUJA NATIONAL PARK – KARLI– de spectaculaire natuur in Letland verkennen

 

Weer een stralende zomerdag! En de tweede dag op pad met onze SUV. Na een heel slecht ontbijt in ons hotel vervolgenden we onze verkenning door Parnu, eerst met een klein wandelingetje door de nu nog lege oude binnenstad waar we een hele overdadige orthodoxe kerk aantroffen. Daarna reden we met de auto tot bij de grote parking bij het gigantisch grote zandstrand, de trots van Parnu waar we even op het strand gingen. Al cachend reden we de kust van Estland af, zuidwaarts, en de geocachen brachten ons naar leuke dirt roadjes door prachtige groene gebieden, naar verlaten baaitjes en bvb ook een mooi en al even verlaten natuurgebiedje (Lutemaa). De route bracht ons naar de grens met Letland, die moest natuurlijk op de foto en, wat een toeval, we troffen hier een Nederlands cachekoppel (wiens naam we kenden). Erg tof en dat vereeuwigden we op de foto!

 

Zo, we waren nu in land 3 van onze trip! In een typisch Baltische stijl restaurant (cafetaria/buffet stijl) aten we erg lekker en goedkoop voor we in Balta Kappa arriveerden voor een wandelingetje langs de spectaculaire kust: ! Aan de rand van een bos lag hier zowaar een klif, van bovenaf hadden we een prachtig zicht op het strand en de monding van een kronkelend riviertje. Beneden op het strand was het ook heel aangenaam vertoefen (al durfden we het riviertje niet over dus uiteindelijk beklommen we de klif via dezelfde trappen die we eerder naar beneden nemen). Echt een magisch plekje en het was ook extra leuk door de mooie houten beeldhouwerken van dieren bij de zitbanken in het bos. Dan was het hoogtijd (de weg langs de kust schoot echt enorm traag op!) voor ons hoofddoel: ! Dit park draait om het stroomdal van de Gauja rivier, uitgesleten in geel-rode zandsteen. We begonnen onze ontdekking in de omgeving van Sigulda. Amai wat een drukte hier. Je hebt hier een soort dwarsweg door het park, met heel wat attracties er naast zoals een burcht maar we vonden het zo overcommercieel dat we daar graag voor pasten. Ook ineens overal betaalparkings, wat een verschil met de charme van de rustige plaatsen die we eerder bezochten! Wel maakten we in dit drukkere gebied een wandelingetje, naar de Gutaman cave, een soort rotsovergang met bronnetje (dat schattig verder liep door een weiland) met hele oude (zelfs soms uit de 16de eeuw) graffiti (uitkervingen) in de zachte zandsteen. Alleszins een mooie plek. We wandelden wat verder ook naar een uitzichtpunt hoog boven de vallei: je zag het water door de groene bossen en heuvels kronkelen, heel lieflijk allemaal.

 

Voor onze verdere ontdekking van het park kozen we voor de minder platgelopen paden: via allerlei dirt roads ontdekten we mooie uithoeken van het park! Bijvoorbeeld het kleine dorpje Litagne, waar de tijd duidelijk had stilgestaan. Ze hadden hier weer van die bijzondere rotsoverhangingen in de rozige steen, en ook een prachtig gebied met een oude papierfabriek bij het riviertje, erg sfeervol. Er waren kamers in de rotskliffen uitgehouwen en er was een soort van molen-val-rad. Ik wandelde hier via steile trappen naar een soort uitkijkpunt op een rots boven de fabriek. Ze hebben hier ook een rivierpond, heel grappig om zien was dat en tot onze verbazing werkte het nog ook! Het mooiste plekje moest dan nog komen: we kwamen door het vervolgen van de onverharde weg door het bos, en een korte wandeling, bij een rivierbocht waar ook enkele rustbankjes stonden. Weer een magisch plekje, midden in het bos, de Gauja rivier met stroom versnelling en weer die zacht gekleurde kliffen aan de overkant en aan onze kant een mooi zandstrand. Enorm enorm mooi!

 

De onverharde weg bracht ons bij ons hotel in het plaatsje Karli : , een kleinschalige accomodatie in het groen tussen de glooiende weilanden met prachtige bomenlanden. Een heel oud historisch huis met een hoge cutie factor! We gingen snel weer voort, want we wilden voor het avondeten naar het nabijgelegen stadje Cesis. Weer een hoge cutie-factor plek! In dit middeleeuwse stadje vele verborgen steegjes, oude huizen, een prachtig park met hoogteverschillen,vijver, burchtmuurruines, boven op een heuvel een orthodox (blauw, met leuke ajuinbollentorentjes) kerkje, ... heel leuk om in rond te dolen en we vonden weer een goed terrasje om te eten, bij het pleintje van de kerk. Zo sloten we weer een topavond af!

 

15 juni – LANGE RIT NAAR LITOUWEN en RIGA– het platteland van Litouwen verkennen voor we weer naar Letland gingen

 

Het hotel was enorm schattig maar we waren al om 4 u ’s morgens wakker omdat de zon in ons gezicht scheen, grrrr. Gelukkig waren we al sowieso van plan vroeg te vertrekken dus terwijl de rest van het hotel nog in diepe rust verkeerde gingen onze wandelschoenen al aan om enkele kilometers terug langs die onverharde weg een wandeling aan te vatten langs het Amata riviertje. Er lagen daar namelijk veel geocaches. De wandeling was heel wat pittiger dan we dachten, veel bergop en bergaf langs smalle en soms lastige paden, maar puur natuur door het bos langs het riviertje waar we soms ook weer van die mooi gekleurde kliffen zagen. We kwamen (uiteraard) niemand tegen, behalve heel veel vervelende dazen en muggen. We hebben hier gewandeld van kwart na 7 tot kwart na 9... we hadden immers nog een flinke rit voor de boeg... Voor we naar Riga reden wilde ik immers heel graag dat die derde Baltische staat bezoeken! En we wisten ondertussen al dat de wegen hier echt “traag” zijn...

 

Voor we naar Litouwen reden, passeerden we eerst al in de buurt van Riga en maakten hier een stop bij concentratie kamp, uit de tweede wereldoorlog en goed verstopt in de bossen. Geen mooie plek maar wel een indrukwekkend: vrij veel beton, grote beelden en het constante geluid van een gong. Daar kwam na een flinke rit de grens meteerst via een soort stuwmeer; we staken de grens over in de buurt van Skaistkaine, maar eerst gingen aan de Letland-kant nog wat zaken bekijken: sinkholes, blijkbaar enorm typisch en heel veel voorkomend in deze streek. Eerst trokken we een bosgebied in vol sinkholes (en dirt roads en muggen) en daarna vonden we er nog een paar in het grensdorpje, soms op plaatsen waar enkele jaren eerder nog een huis stond, toch eng! Toen gingen we de grens over... en wat zagen we? Veel eindeloze vlaktes, landbouw, groen, leegte, kleine dorpjes en kerkjes, en heel heel veel ooievaars! De winkels en restaurantjes waren goed verstopt en moeilijk te herkennen en wij aten ergens op een bovenverdieping boven een winkel. Ze verstonden ons totaal niet (wij hun ook niet) maar van het “buffet” konden we uit enkele maaltijden kiezens, heel eenvoudig en echt spot spot goedkoop. Een ervaring op zich! We betaalden in totaal 4.3 euro inclusief drinken en dessertjes!

 

Over trage rustige wegen ging het verder, in de omgeving van ontdekten we tussen de weilanden weer een aantal sink holes. Op 1 plak maakten we een rondwandeling langs een bosje met verschillende sink holes. Een mooie noemde de cow hole, naar een sukkelaar die hier ooit wegzonk. Sommige sink holes waren nog maar enkele jaren oud! We gingen voort, met een paar geocache stops, het vorderde heel traag. In het stadje waren we wat langer, hier was het heel druk. Daarna ging het weer noordwaarts terug richting Letland. Via veldwegen reden we nog naar een bekende bezienswaardigheid: de , een monument van grote symbolische waarde voor Litouwen. We parkeerden op de commerciele betaalparking (wat was het hier druk! Enkele slimmeriken stonden wat verder gewoon langs de weg) en wandelden over het pad naar de heuvel toe, waar al tientallen/honderden jaren kruisen geplaatst worden in alle soorten en maten. De Russen hebben de heuvel ooit verwijderd maar de kruisen zijn blijven komen. Het is vooral een soort symbool van vrijheid en het land. Via paadjes kon je ook echt op de heuvel en tussen de kruisen komen.

 

Na dit bezoekje ging het voort (de rit was behoorlijk lang/traag uitgevallen!) naar de luchthaven van voor het inleveren van onze leuke wagen. Een taxi bracht ons naar ons hotel. Ik had eigenlijk het Mercure hotel geboekt maar dat was overboekt en ik had een ander sjieker 5 sterren hotel aangeboden gekregen: het . Nu zijn wij niet zo voor van die sjieke hotels (en er was ook een chi chi feestje bezig) maar de ligging was heel goed, aan de rand van het oude centrum en het gebouw was ook historisch (rood) en erg mooi. We gingen meteen op zoek naar een hapje eten in de aanpalende straatjes. De straat die vertrok aan ons hotel ging langs de oude stadsmuur, de Torna Lela. Veel terrasjes hier, uiteindelijk kozen we er ook voor om hier te eten op het terras van 3 Pavaru. Het contrast met ons simpele middagmaal kon niet groter zijn. We hadden willekeurig een terrasje uitgekozen maar het bleek een van de sjiekste restaurants van Riga te zijn. Lekker en duur was het zeker, maar zo van die kleine sjieke porties en een traag tempo, niet echt ons ding, maar we zaten wel zeker op een leuk terras. Via het schattige smalle straatje aan de andere kant van de muur, de Troksnu Iela, wandelden we in het donker terug naar ons hotel.

 

16 juni – RIGA, en FERRY NAAR ZWEDEN– een lange wandeling door Riga en dan plezier op de cruise-ferry

 

Na een lekker (sjiek) ontbijt gingen de wandelschoenen weer aan voor de verkenning van Riga. ’s Ochtends vroeg was de schattige Troksnu Lela nog lekker rustig, en we zagen hoe mooi het hier was. We passeerden lans de Zweedse poort (enige overgebleven stadspoort, 17de eeuw) en kwamen uit bij het grote park van de Bastionheuvel en het Vrijheidsmonument (een hoge pilaar en ook weer van grote symbolische waarde voor het land). Hier merkten we dat er iets aan de gang was: veel politie, podia, veel linten in de bomen, versieringen,... Aan het monument lagen ook verse bloemen (boeketten van vers geplukte veldboeketten is ook iets typisch voor de Baltisch staten). Blijkbaar werden er voorbereidingen getroffen voor een of ander midzomer feest? Wij trokken de binnenstad in, eerst passeerden we langs de St Johannes kerk. We merkten hier leuke bronzen beelden (dieren) op – zo zouden we er nog meer zien! Een volgend impressionant gebouw was de St Peterskerk, 900 jaar oud! Je ziet hem van overal want heel hoog – ik wilde er graag op maar hij was nog niet open en ook het terrasje waar we een koffie wilden drinken was nog niet open, grrrr

 

Tijd om af te dwalen buiten het eigenlijke centrum, maar eerst passeerden we nog het pleintje bij het Raadshuis met een van de bekenste toerische gebouwen van de stad; het “huis van de zwarthoofden" (Blackheads House: Dit was het huis van de gilde van de ongetrouwde Duitse koopmannen die er wilde feesten hielden.) Volledig verwoest in 1941, wat we zagen is een kopie en het ziet er dan ook heel nieuw uit... Er staat ook een monumentje ter ere van de “eerste kerstboom ter wereld”. Hier begint ook een van de vele bruggen over de brede Daugava rivier.... in Antwerpen is het heel moeilijk een brug te bouwen blijkbaar maar over deze brede rivier is dat blijkbaar geen probleem want er zijn er verschillende. Via kleine straatjes wandelden we verder, via heel mooie huizen. Het leken wel oude pakhuizen want je zag de haken. We wandelden een heel stuk langs de rivier en langs een duidelijk armer stuk van de stad (wat een contrast...) weer richting centrum, o.a. langs de gedenkplaats van de synagoge (afgebrand in de oorlog, met mensen in...). De wijk waar we nu in terecht kwamen was zeer oost-europees van uitzicht, met van die Stalin-flatgebouwen – dit gedeelte noemt dan ook de “Moskouse voorstad”. Ook was er hier een prachtig orthodox kathedraaltje, waar we even gingen binnen gluren. Al goud en glitter en er werd zeer enthoesiast gebeden! (veel vrouwen hadden een sjaaltje bij in hun handtas).

 

Langs het drukke centraal station kwamen we zo weer uit in de oude binnenstad en nu kon ik eindelijk wel op toren van de St Peterkerk. Deze was volledig verwoest na de oorlog en is volledig op nieuw opgebouwd. Gelukkig was er wel een lift naar het uitkijkplatform op 133 meter hoogte – het uitzicht was enorm de moeite, maar wat is Riga totaal anders dan Tallinn, dat zag je goed vanuit de hoogte. Veel veel minder lieflijk. In de kerk (die vanbinnen niet zo de moeite is) kon je ook iets heel leuk bekijken: de oude torenhaan die van 1690 tot 1941 op de top van de toren preikte! We wandelden een stukje op een van de bruggen en gingen dan via de grote Domkerk (met op het pleintje vele leuke dierenstandbeeldjes) en langs de “de drie Gebroeders”: drie zeer mooie gekleurde oude huizen (het oudste is uit de 14 de eeuw). In Tallinn hadden ze trouwens – tada – iets gelijkaardig, “de drie Gezusters” maar daar is een hotel van gemaakt. Via nog meer fraaie kerk en een verre wandeling kwamen we via een park terecht in het “quiet center” van Riga, oftewel de bekende art deco wijk, waar vele huizen merkwaardig versieringen hadden. Een heel statig deel van de stad. Voor de lunch vonden we in een keldertje een supersympathiek cafetje waar ze maar twee soorten gerechten hadden: sushi en noedels, maar beiden wel zeer lekker! Leuke stop!

 

In het Kronvalda Park was het ondertussen een drukte van jewelste: allemaal groepen vrouwen, opgedost in bijzondere klederdracht met zeer veel bloemen (meestal in hun haar gevlochten en zo), die in groepjes liederen zongen en een voor een aan boord van met bloemen versierde vlotten gingen voor een rondvaarts op het kanaaltje. Heel bijzonder, we hebben hier vrij lang naar staan kijken en het was misschien wel het leukste aspect van onze trip naar Riga! We wandelden verder langs de Art Deco wijk, een lange wandeling, om via de Geboorte-van-Christus kathedraal (weer zo’n prachtige kerk met uientorens) weer bij het Vrijheidsmonument uit te komen. Via de parkengordel en een ommetje langs de oude binnenstad kwamen we weer bij ons hotel. Tijd om de koffers af te halen en weer de taxi te pakken naar de ferry-terminal, op naar stad nummer 4 en land nummer 5 van onze trip! De ferry terminal was echt vlakbij, en om 17u30 vertrokken we!!!!

 

Dit was misschien wel het onderdeel van de reis waar ik het meest naar uitgekeken had: overnachten op een ferry vind ik super, echt een mini-cruise is dat altijd, en de overtocht naar Zweden was behoorlijk lang! We voeren weer met de firma Tallink, deze keer noemde de boot de Romantica en hij was wel wat ouderwetser dan onze boot naar Tallinn. Onze “Deluxe Class cabin” was wel weer zeer leuk, met een groot raam waar je in kon zitten en een goed gevulde (gratis) minibar. We schoven meteen aan voor het buffet restaurant dat ik op voorhand gereserveerd had. Enkel jammer dat we niet aan het raam zaten, omdat we eerst de rivier afvoeren tot aan de monding met de zee, en er was wel vanalles te zien onderweg. Vooral het “landpuntje” was leuk, er stonden veel mensen op!

 

Aan boord hebben we ons uitstekend vermaakt! Op de boot rondwandelen, uitkijken over de zee, maar ook omdat ik nu eindelijk eens bingo kon spelen! Gelukkig waren er genoeg mensen die meespeelden en het was superleuk in het theater te zitten voor de bingo, en terwijl een coctailtje tedrinken. Ze hadden zeer veel prijzen maar jammer genoeg hadden wij geen prijs. Daarna keken we ook nog een stukje naar de dansshow maar dat vonden we vrij kinderachtig. Na een prachtige late sunset was het bedtijd.

 

17 juni – aankomst van de FERRY IN STOCKHOLM– genieten van de aankomst in de Zweedse archipelago en daarna wandelen door Stockholm

 

Goed geslapen op de boot, en toen we wakker werden voeren we al tussen de vele eilandjes van de “”. Prachtig! We genoten van een heel lekker ontbijt buffet op de boot. Daarna heb ik het grootste deel van de tijd op het buitendek gestaan om te genieten van de vele eilandjes en de zee. We kwamen ook andere boten tegen en op vele eilandjes waren die typische rode Zweedse gebouwen. Om half 11 kwamen we aan in ! Het was knap te zien hoe die grote boot zich in het dok manoevreerde. Een beetje jammer dat onze leuke tocht er op zat; deze overtocht was weer echt een aanrader! Nu hadden we nog 1.5 dag in de Zweedse hoofdstad! We namen uiteraard meteen een taxi, het was nog een flink ritje naar het centrum en ons hotel, waar we meteen incheckten in ons hotel . Een heel hip hotel, weer zo heel Scandinavisch van stijl en heel duur. We waren een beetje teleurgesteld met onze kleine kamer eigenlijk. Maar de ligging was goed en we trokken meteen de stad in.

 

In Zweden ben je altijd meteen bij het water, dat is altijd tof! In de buurt van de opera gingen we het naar het Medelhavsmuseet, net als de meeste musea in Stockholm gratis en erg goed in orde/netjes. Hier hebben ze schatten van rooftochten, zoals een terracottaleger. We aten hier trouwens ook op de eerste verdieping, in het Bagdad cafe, met mooi uitzicht aan een leuk tafeltje bij het raam. Daarna staken we via de brug over naar het eilandje Helgeandsholmen, voor onze eerste geocache in Stockholm (die we pas bij poging 2 vonden...). Hier wachtte ons in een museum onder de grond ook een toffe verrassing: het zeer knap opgezette museum over de Middeleeuwen Medeltidsmuseum. Ze hebben hier een soort stadje nagebouwd, er is een oude opgegraven boot,... Deze “ondergrondse” stad (met oa oude stadsmuur) werd gevonden bij graafwerken voor de bouw van het parlement. Dit is iets dat de Zweden echt goed aangepakt hebben!

 

We begonnen weer aan een lange wandeling door Zweden, langs bvb een druk park en vele kerken. Al snel schakelden we over de op de citybikes (hiervoor moesten we eerst in een winkeltje een kaart kopen, dat was een heel gedoe. Eigenlijk had ik het hotel gekozen omdat ze fietsen hadden maar ze hadden er 10 of zo voor een hotel met honderden kamers....). Dat was weer geen simpele affaire omwille van de hellingen! We bezochten ook nog het historische museum dat ook weer de groots en heel mooi opgezet was en de hele geschiedenis van Zweden doornam. Wat we heel leuk vonden was het grote groene eiland Djurgarden. Dat is behoorlijk groot ontdekten we, en er zijn talrijke musea en een groot pretpark. We dronken iets bij een kraampje en toen... begon het te gieten en te gieten! Eerst probeerden we stoer te zijn, en fietsten nog tot bij het haventje voor mooi uitzicht op de stad en zochten geocaches in het groene park. Maar ondertussen waren we zo nat dat we ons gewonnen moesten geven en maar naar het hotel fietsten, zo snel we konden. Tijd om op te drogen!!!

 

De regen veranderde ondertussen in een lichter gemiezer dus maakten we toch nog een avondwandeling, door het oude centrum en het meest bekende deel van de stad Gamla Stan, waar het nu natuurlijk erg rustig was. We zwierven oa rond op het aparte eilandje Riddarholmen: erg sfeervol, helemaal leeg, pastelkleurige gebouwen, uitzichten en een mooie kerk. Het begon weer heel hard te gieten en om daar aan te ontsnappen gingen we hier toch maar in dit toeristische gedeelte gaan eten, bij een Italiaan. Het smaakte eigenlijk uitstekend.... En daarna wandelden we heel Gamla Stan door, met natuurlijk ook het bekendste smalste steegje Marten Trotzigs Grand. We probeerden er zo veel mogelijk geocaches te doen, en ontdekten zo bvb ook een ieniemienie beeldje. En we passeerden het bekende plein Stortorget. Het leukste vond ik de kasseistraatje die afliepen naar het water en leuke doorkijkjes opleverden, zo met al die pastel kleuren.

 

17 juni – STOCKHOLM en VLUCHT NAAR HUIs– fietsen en Stockholm

 

Na een lekker ontbijt in ons gigantisch grote en drukke hotel gingen we weer meteen naar de city bikes! Zo kan je toch veel meer van de stad zien. Het eerste eilandje dat we gingen bekijken was het kleine Skeppsholmen, weer leuk met veel parken en groen en tof te fietsen langs het water en er waren weer mooie uitzichten op Gamla Stan. Aangezien onze fietstocht op Djurgaden de avond er voor letterlijk in het water gevallen was, gingen we we hier weer naar toe. Het is echt een behoorlijk groot eiland dus er moest flink getrapt worden, door het grote park. Vooral het uiteinde vonden we leuk, met fietspaden vlak langs het water, veel groen en een aantal rotsen in het water. Wel tof tijdens een citytrip, zoveel natuur. In de buurt van de musea waren er dan weer mooi aangelegde bloemenperken!

 

Na Djurgarden fietsen we naar het “vaste land” centrum... En onze fietsen gingen aan de kant, bij de TGI Fridays voor de lunch... en toen.... vond ik mijn Iphone niet meer! Oei oei oei. Grote paniek, ik vertelde de ober dat het eten even moest wachten en sprong weer op de fiets om zo snel ik kon de kilometers naar de brug met Djurgarden weer af te fietsen. Nog nooit zo snel gefietst. En wat lag daar op een zwart bankje... Mijn GSM in zijn zwart hoesje. Oef!!! Wat een opluchting. Snel terug naar Roel en het restaurant, waar mijn eten koud op mij stond te wachten (grrrr, slechte punten voor TGI). We gingen verder op pad door het centrum, deels met de fiets maar met die steile hellingen was dat niet altijd een pretje en dan stapten we over op de benenwagen. Vele kerken passeerden de revue, we genoten van een leuk terrasje en wandelden door de winkelstraten. Bij het station kozen we weer voor de citybikes. Aan het stadhuis kwamen we weer bij het water. Een erg mooie plek hier, zo een beetje op een uitloper met veel water met een mooi parkje er voor en leuke bankjes. We gingen nog een stukje verder op het fietspad langs het water voor we terugkeerden naar de omgeving van het hotel. We staken nog Gamla Stan over, met de fiets, naar de overkant van het water. Hier was de helling heel steil en de uitzichten wel knap maar het was er enorm druk en we moesten natuurlijk nog een vliegtuig halen...

 

We leverden onze citybikes weer in, genoten nog een beetje van het zonnetje in Stockholm en dan was het alweer tijd voor de taxi terug naar de luchthaven... en de vlucht terug met KLM... (Helaas net meer zo’n schattig vliegtuigje als de heenvlucht). We vlogen om half 9 en het was dan ook al tegen 11u dat we in Amsterdam landden. Amai zo’n late vlucht, toch vermoeiend, te meer daar we nog moesten wachten op de shuttle naar hotel waar onze auto op ons wachtte... Klaar om weer naar Belgenland te rijden.

 

Het was weer een extreem boeiende vakantie geweest, zo veel verschil tussen deze landen. Heerlijk waren de ferry overtochten, en het was zeker een goed idee geweest ook drie dagen te roadtrippen. De relaxe sfeer in de Baltische staten en de vele natuur is ons goed bevallen! Tallinn was zeker qua stad de mooiste van de vier steden die we bezochtten. Een mooie tweede plaats voor Stockholm omdat het zo fijn fietsen was langs het water. Riga was zeker ook mooi maar kon lang niet tippen aan Tallinn. Helsinki viel eigenlijk in vergelijking met de andere drie steden een beetje tegen, nogal grauw en minder te zien maar het was super eens in Finland geweest te zijn (check 😉, volgende keer trekken we hier toch meer de natuur in). Bovendien hadden we ook nog eens heerlijk zomerweer! Op naar volgende nieuwe avonturen!!!

 

OPVALLEND:

De langste dagen van het jaar! Met mooi weer (niet te warm t shirt weer, met enkel regen in Stockholm)

City fietsen system is toch niet zo evident, ontdekten we

Opgelet met water kopen in de baltische staten, het heeft vaak een erg vieze smaak

Mensen houden van wilde bloem boeketten, ze liggen vaak aan de monumenten

Winkeltjes in de Baltische staten zijn vaak goed verstopt. In het algemeen (ook in bvb Helsinki) zijn goede eetgelegenheden ook vaak goed verstopt.

Veel ooievaars in de Baltische staten, en ook bvb veel zwanen aan de kust

1150 km met de auto gereden